-
1 тарашчыць
гл.тара́щить|| Можна колькі заўгодна біць сабе ў грудзі, тарашчыць вочы й казаць “вантробы парвем, але зробім!”
Спытай беларуса пра Бога — і ўбачыш чалавека, які раптоўна прачнуўся. Усхапіўся, тарашчыць вочы і не разумее, дзе ён.
1 тарашчыць
|| Можна колькі заўгодна біць сабе ў грудзі, тарашчыць вочы й казаць “вантробы парвем, але зробім!”
Спытай беларуса пра Бога — і ўбачыш чалавека, які раптоўна прачнуўся. Усхапіўся, тарашчыць вочы і не разумее, дзе ён.